NATURALNY PROCES I O TYM JAK TRUDNO GO NAŚLADOWAĆ.
Planując we właściwy sposób program społecznej partycypacji w stanowieniu ładu przestrzeni powinniśmy zatem naśladować naturalny „proces partycypacyjny”, który ma miejsce na każdym etapie zamieszkiwania. Jest to ciągły proces i jako ciągły powinien być planowany. więcej »

NA CO UWAŻAĆ?
Biorąc pod uwagę proces prowadzący do identyfikowania się z miejscem zamieszkania, należy też uwzględnić terytorializację zamieszkiwanej przestrzeni przez określone grupy ludzi. Rodzina identyfikuje się z mieszkaniem i ogródkiem pod oknem, mieszkańcy domów (bloków lub kamienic) zbudowanych wokół wspólnego dziedzińca identyfikują się z przestrzenią swojego podwórka, mieszkańcy osiedla ze wspólnym parkiem osiedlowym, mieszkańcy dzielnicy z charakterystycznymi miejscami związanymi z jej historią. więcej »

ZACZNIJMY OD OGRODU!
W przestrzeniach publicznych organizacje pozarządowe reprezentujące ekspertów – architektów krajobrazu i architektów oraz wspólnoty mieszkańców organizują przedsięwzięcia mające na celu animowanie procesu identyfikacji z przestrzenią. więcej »

NA CO ZWRÓCIĆ UWAGĘ NA PODWÓRKU?
Dostrzegając oznaki terytorialności, możemy rozpoznać poziom skali partycypacji w tym miejscu i dobrać do niego odpowiednie działania. więcej »

CO ZOSTAWIAMY W PRZESTRZENI?
Obowiązujące współcześnie zasady kształtowania przestrzeni miejskiej z koniecznym uwzględnieniem partycypacji społecznej mieszkańców, mają na uwadze wspomaganie procesu identyfikacji z miejscem, ważnego w przeciwdziałaniu zachowaniom socjopatycznym w przestrzeni publicznej oraz zjawisku wykluczenia społecznego. więcej »